In november 2019 kreeg ik een vermoeden van autisme bij mijzelf. In het voorjaar van 2021 liet ik mij officieel diagnosticeren bij De Autisme Specialist.
Niet omdat ik vastliep in het leven. Die tijd is voorbij.
Wél om het zelf zeker te weten. Dat leek mij gewoon praktisch.
Concreter inzicht in jezelf biedt betere handvatten voor behoud van veerkracht en persoonlijke groei. Een universele menselijke behoefte.
Dat kan ik weten. Het is mijn vak. En mijn eigen ervaring.
Echter…
DSM-5 diagnostiek is wel ‘een dingetje’
Een psycholoog legt je langs een normatieve meetlat. Geplukt uit een handboek voor psychiatrische aandoeningen. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Editie 5.
Euh…
Wat doet dat met je? Is autisme een stoornis?
Wie of wat bepaalt wat ‘de norm’ is?
Is het niet gewoon een variatie in de soort?
Om het proces en de ervaring van het ‘gediagnosticeerd worden’ te vangen, ging ik na iedere sessie de hei op.
Ik legde mijn gedachten vast op video. Voor mijzelf? Voor anderen? Ik had nog geen idee.
Ik wist wel dat ik het stigma, de bewoordingen en de zwaarte rondom autisme niet zo goed trek. Door mijn zelfdiagnose verhuisde ik, hups, naar een ander hokje. Ik voel nu haarfijn hoe men over de mens met autisme denkt.
‘Ho, ho!’ zegt dan iedere vezel in mij, ‘Ieder mens heeft recht op zijn eigenheid!’
Laat volwaardigheid van twee kanten komen. Niet een eenrichtingsdenken vanuit neurotypisch perspectief.
Dat breekt af.
Wederzijds begrip en waardering voor de verschillende soorten mens. Dat is nodig.
De verbinding zoeken. Elkaar verstaan. Dat bouwt op.
Daarom ga ik met de billen bloot.
Ik heb van mijn hei-opnames een persoonlijke videoserie gemaakt: ‘Gewoon autistisch?! Bespiegelingen rondom een diagnostisch proces’
Zes afleveringen van ongeveer 7 minuten. Je kunt ze serie-bingen. Ze staan hieronder.
Ik neem je mee in mijn proces. In mijn gedachten, beleving en zienswijze. Van intake tot uitslag. Van wat nu? Tot hoe het kwam.
Luchtig nuchter en kwetsbaar tegelijkertijd.
Ik hoop zo bij te dragen aan een kritisch positiever, opbouwender en bredere beeldvorming rondom autisme.
Ter empowerment van de neurodivergente mens. Zeg maar. Want het leven is all-inclusive
Dus… Autistisch? Voor de mens in kwestie goed om te weten!
Maar een psychiatrische aandoening? My ASS*… Die classificatie mag van mij, hups, uit de DSM-5.
—
*Autisme Spectrum Stoornis. Ik hou het natuurlijk wel netjes 😉
NB. Het is niet mijn intentie om voorbij te gaan aan de moeite die autisme met zich mee kan brengen.
De serie bingen? Komt-ie:
Afl. 1 – De intake
Over informatieverwerking, filteren en Sherlock Holmes. De mega-eyeopener.
Afl. 2 – Sessie 2
Over aangaan, onderhouden en begrijpen van relaties. Dat kan ik best. Maar doe het anders, blijkt.
Afl. 3 – Sessie 3…en 4
Vragen, vragen en vertwijfeling… Over subtiel autisme. Stimming in private. Systeemdenken. En schakelen.
Afl. 4 – De uitslag
Over het verslag: een compacte selectie van wat er een beetje bijzonder is aan je. En over die Eend. Wat heeft die er mee te maken?
Afl. 5 – Wat nu?
De uitslag is binnen. Maar wat ga ik er nu mee doen? Over verhuizen naar een ander hokje. Acceptatie. En focus op de sterke kanten.
Afl. 6 – Hoe het kwam…
Hoe kwam ik erachter dat ik mogelijk autistisch was? Ik googelde op integratieve emotieregulatie. Gewoon, op een donderdag…
2 reacties
Mooi mens !!!
Mag ik je heel erg bedanken voor je mooie, heldere en duidelijke beschrijvingen van het proces om autisme te herkennen en erkennen in jezelf. Welke weg dat was en wat dat betekende. De verwoordingen en juist aan het einde de positieve vertaling ervan, van al je kwaliteiten, is waarom het gaat. En dat spiegel ik bij mijn kinderen ook. En wanneer ze er aan toe zijn om die weg ook te gaan. Laat ik dit graag aan ze zien. En kunnen ze eventueel de weg gaan die jij bent gegaan. Ze hebben alle drie de diagnose al wel. Maar het proces voor jezelf aangaan komt wanneer de tijd daarvoor rijp is. En dan kunnen ze eventueel aankloppen als ze willen. Dus: dank je !!!
#ontroerd. Jij bedankt voor je mooie reactie! Inderdaad, ieder op zijn eigen manier, tijd en tempo. Fijn dat jij als moeder daar oog (en het geduld) voor hebt.